Topladığımız yeşil, alaca ve siyah zeytinleri farklı şekillerde işledik. Yeşil zeytinleri çekirdeği parçalamadan taşla ezerek kırma zeytin yaptık, alacaları üç yerinden çizdik. Hepsini elimizdeki en bol malzeme olan pet şişelere bastık, şişeleri çeşme suyuyla doldurduk, arada sırada -haftada bir, iki- sularını değiştirdik. Bir ay içinde zeytinlerin acısı gitmişti. Keyfe göre yağ-limon eklenerek hemen yenecek tuzsuz zeytinler hazırdı.
Uzun süre saklanacaksa salamura edilmesi, tuzlu suda beklemesi gerekiyor: İri tuz eklenen kaynamış soğumuş suyla doldurulur şişeler, içine de küflenmemesi için bir gün tuza yatırılmış limon ya da turunç dilimi konur. Meraklısına not, suyu hiç değiştirilmez, biraz da tuz eklenirse zeytinler bir yıl saklanabilir.
Siyah zeytinlerden de kuru ve yağlı sele yaptık. Kuru sele yaparken çuval, kasa ve bidon kullandık. 5kg zeytin için 1kg iri tuzu kat kat serip arada ters yüz edip karıştırdık. İlk hafta zeytin acı suyunu saldı, bir ay içinde yavaş yavaş kıvama gelmeye başladı. Bidonda yaptıklarımızı arada süzmek gerekti, diğerleri zaten leğene, brandaya saldılar sularını.
Yağlı sele için tercih ettiğimiz tarif şu: 5kg zeytin için 1 su bardağı iri tuz, 1 su bardağı sirke, 1 su bardağı sıvı yağ, 1 su bardağı şeker. arada çalkalanır. İki ay içinde hazır olur. Oldu da. Bu yöntemde ölçüler çok değişken. Hiç şeker konmayabilir, sirkenin ölçüsü azalabilir, zeytinyağı zeytinleri fazla yumuşatır diye başka bitkisel yağlar konabilir. Biz tarife harfiyen uyduk.
Biberiye (acı biber) turşusunu kurarken, her kavanoza saplarını koparıp irilerini deldiğimiz biberiyelerle beraber 10-15 nohut, sarımsak ve kereviz sapını gevşek yerleştirdik, 1 çorba kaşığı sirke ekledik, tuzla kaynamış, soğumuş suyu doldurduk. Arada bir çalkaladığımız turşu artık olmuştur ilk fırsatta tadacağız.
Elma sirkesi hala şarap gibi koksa da ben umutluyum. Rendelediğimiz elmalara su, biraz sirke, biraz şeker ekledik, kapağını olabildiğince açıp havalandırıyoruz. İstediğimiz gibi olursa, aynı posaya yeni su eklediğimizde bu sefer şeker yerine bal denenebilir.
Tohum toplarını arazide bulduğumuz kilden yapmaktayız. 1 ölçek tohuma 40 ölçek kil oranıyla, su katıp ele yapışmayan ve kırılmayan kıvamlı bir çamur elde ediyoruz. Azot bağlayan baklagil ağaç ve çalı tohumlarını (akasya türleri: aslan bıyığı, gülibrişim, katır tırnağı vb) ve çabuk yeşillenip toprağı gevşeten sebze tohumlarını (roka, turp vb) çamura katıp yoğuruyoruz. Tercihen fındık büyüklüğünde parçaları elde yuvarlayıp karton-gazete üzerinde bir kaç gün kurumaya bırakıyoruz. Serptiklerimizin ilk yağmurlarla çimlenmelerini dileriz.
